De mandoline is een snaarinstrument dat behoort tot de familie van de tokkelinstrumenten. Het heeft vier dubbele snaren, die meestal afgestemd zijn volgens de intervallen van de tonen g-d-a-e, vergelijkbaar met de bovenste vier snaren van een viool. Er zijn verschillende typen mandolines waarvan de stemming kan variëren afhankelijk van het type muziek en de voorkeuren van de muzikant.
Belangrijke kenmerken van de mandoline als muziekinstrument zijn het kenmerkende klankgat, de gebogen bovenkant, en de verstelbare metalen brug. Het instrument kan een ronde of ovale klankkast hebben en wordt vaak geassocieerd met volksmuziek, bluegrass, en andere stijlen.
Historisch gezien heeft de mandoline zijn wortels in de luitfamilie en evolueerde het in de 17e en 18e eeuw in Italië. De populariteit van de mandoline bereikte zijn hoogtepunt in de late 19e en vroege 20e eeuw, en het instrument werd veel gebruikt in verschillende muziekgenres.
Tegenwoordig wordt de mandoline nog steeds bespeeld en heeft het zijn plaats behouden in verschillende muziekstijlen. Er zijn verschillende variaties, waaronder de akoestische mandoline, elektrische mandoline en mandola (een groter lid van de mandolinefamilie). Het instrument wordt vaak gebruikt voor zowel solo- als begeleidingsmuziek.